باغ گیاه شناسی نوشهر

در سال ۱۳۳۳ حدود ۷ هکتار از زمین‌های ایستگاه کشاورزی نوشهر جهت کاشت گونه‌های درختی و درختچه‌ای در نظر گرفته شد و تعدادی گونه ا ز خارج و داخل کشور جمع آوری و در ۷۳ قطعه مختلف کاشته شد. بدین وسیله آربراتوم (مجموعه درخت و درختچه) بنا گذاشته شد. هدف از احداث این باغ انجام مطالعات اکولوژی از جمله بررسی روند سازگاری گونه کاشته شده بود. ا ین باغ مجموعه‌های ساده و زیبایی از جمله آلاچیق و آبنما را که نمایی از باغ های ایرانی است، در خود جای داده است. باغ گیاه‌شناسی نوشهر از نظر وسعت و قدمت دومین باغ گیاه‌شناسی کشور است. وجود مجموعه‌ای از گونه‌های منحصر به فرد در آربراتوم باعث شهرت جهانی آن شده و هر ساله مورد بازدید بسیاری از محققین و دانشجویان رشته‌های مرتبط قرار می‌گیرد. این گنجینه با ارزش از نظر حضور و تنوع گونه‌های گیاهی شایان توجه است. اهداف اولیه احداث این مجموعه همانند اهداف سایر باغ‌های گیاه‌شناسی دنیا، در واقع آموزش و تحقیقات بنیادی در رابطه با علوم زیستی و گیاهی است. انتقال گونه‌های جنگلی بومی و وارد کردن گونه‌های غیر بومی، ایجاد کلکسیون‌های مختلف و پوپل مان‌های آزمایشی از گونه‌های مختلف با فرم‌های زینتی متنوع از اهداف در دست اجرا در این باغ می‌باشد. برای این باغ همانند سایر باغ‌های گیاه‌شناسی دنیا در کنار آربراتوم، بخش‌های مختفی از جمله قطعات درختچه‌های زینتی، گیاهان معطر و پرچین‌سازی، سوزنی برگان، گیاهان پیازی، گیاهان گرمسیری، گیاهان دارویی، توندرا، باغ سیستماتیک، گلخانه گیاهان گرمسیری، و مجموعه گیاهان خشک یا هرباریوم در نظر گرفته شد.

باغ گیاه شناسی نوشهر

باغ گیاه شناسی نوشهر

باغ گیاه شناسی نوشهر

باغ گیاه شناسی نوشهر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Search