چندی پیش یکی از خبرگزاریهای ترکیه خبری را با تیتر “شش هزار گردشگر ایرانی در آنتالیا خوار و خفیف شدند” منتشر کرد و ما را بنا داشت تا به بررسی حاشیههای برگزاری یک کمپ تابستانی به نام Dream Land بپردازیم. ماجرایی که هزاران مسافر ایرانی که به نظر میرسد به خاطر تقلب یا سوءمدیریت طرف ترکیهای و ایرانی سردرگم ماندند.
از چند ماه پیش چندین آژانس مسافرتی ایرانی که بعضا معتبر هم بودند اقدام به فروش تورهایی با عنوان سفر به آنتالیا و شرکت در فستیوال Dream Land کردند که تبلیغات گستره و البته دروغی را نیز انجام دادند. هزینه رفت و برگشت و شرکت در فستیوال 7 روزه به همراه تمامی وعدههای غذایی تنها 3 میلیون تومان اعلام شد! کلاه خودتان را قاضی کنید و این هزینه را به دلار تبدیل کنید، انتظار دارد با 3 میلیون تومان چه خدماتی به شما ارئه دهند؟
در تبلیغات آژانسهای ایرانی گفته شده بود که بیشترین ثبتنام کنندگان این فستیوال از کشورهایی همچون روسیه، فنلاند و برخی دیگر از کشورهای اروپایی هستند که بعدا مشخص شد حتی یک فرد خارجی هم در Dreamland دیده نشده و تمامی افراد حاضر ایرانی بودند.
رفت و برگشت به این فستیوال از طریق اتوبوس عنوان شد. سفر 80 ساعته رفت و برگشت با اتوبوس زمانی با خوشی همراه میشد که مسافرین یک هفته در فستیوال خوش باشند اما اتفاقاتی عجیبی که در همان روز اول افتاد همه را متحیر کرد.
فروش بلیط حتما با تور انجام نمیشد و متقاضیان میتوانستند با پرداخت حدودا 1000 لیر ترکیه، بلیط VIP شرکت در تور کمپینگ را تهیه نمایند. خیلیها ترجیح دادند تا با هواپیما یا حتی ماشین شخصی خود را به آنتالیا برسانند و بدین ترتیب بلیط را از سایتهای نامعتبر یا سایتهای آگهی آنلاین خریداری کردند و زمانی که به گیت ورودی رسیدند متوجه تقلبی بودن بلیطها شدند.
این دسته افراد چارهای جز قبول شکست نداشتند و متاسفانه نتواستند ارتباطی به شخص فروشنده بلیط بگیرند و در نهایت یا به ایران بازگشتند و یا برای چند روزی در آنتالیا اقامت کردند تا حداقل سفرشان از اینی که شد خرابتر نشود.
دسته دوم افرادی بودند که تور تهیه کرده بودند و به آنها وعده موسیقی زنده، رفتینگ، ورزشهای آبی، غذاهای متنوع و مواردی از این دست داده شد بود که تقریبا هیچ یک عملی نشد. جالب اینجاست، کسانی هم که بلیط اصلی داشتند، ساعتها زمان برد تا وارد کمپ شوند، حالا بماند که هنگام ورود بعضا چه برخوردهای نامناسبی از سوی مجری برگزاری دیدند.
دریم لند؛ رویایی که محقق نشد
با تمام این تفاسیر مسافران انتظار داشتند که بعد از ورود یک هفته پر جنب و جوش را پشت سر بگذارند که الحق هم با زد و خوردهایی که به وجود آمد واقعا هم پر جنب و جوش شد. از امکانات بسیار ضعیف اولیه مانند سرویس بهداشتی گرفته تا غذای رایگانی که حاضرین را به به گشنگی ترغیب میکرد.
آنطور که حاضرین عنوان کردند هیچگونه تفاوتی بین بلیط VIP و معمولی نبود و این تنها ابزاری برای گرفتن پول بیشتر از مسافرین بخت برگشته بود. فستیوالی که حتی اگر رایگان هم بود کسی پایش را آنجا نمیگذاشت.
آنطور که در فیلمهای موجود مشخص است، این فستیوال به روز دوم نکشید و با اعتراض شدید و البته هیجانی حاضرین و برخورد نامناسب پلیس ترکیه پایان یافت. مسافران انتظار به حقی داشتند و باید مواردی که در قرارداد با آژانسها به ثبت رساندهاند اجرایی شود اما به نظر میرسد که مسئول برگزاری این فستیوال سر آژانسها نیز کلاه گذاشته باشد، اگرچه هنوز چیزی اثبات نشده است.
در نهایت بسیاری دست از پا درازتر همان روز اول ترجیح به تحمل 40 ساعت اتوبوسنشینی دیگر را دادند و به کشور بازگشتند اما سوال اساسی اینجاست که تکلیف پولهایی پرداخت شده چه میشود و چه کسی مسئول این نابسمانی عجیب بود؟ طرف ایرانی یا طرف ترکیهای؟ یا شاید خود مسافرین؟ اصلا مسئول برگزاری چه کسی بود؟
سخنی با مسافرین دارم. همه ما متوجه جو حاکم بر فضای گردشگری (آژانسهای مسافرتی) هستیم. بهتر است پیش از آنکه تمام حواس خود را به تبلیغات متوجه کنیم، نیم نگاهی هم به سابقه آژانس مدنظر و بررسی آن در اینترنت بپردازیم تا شاید در تصمیمگیریتان تاثیر داشته باشد.