منطقه الموت در استان قزوین از تمدن و تاریخ بسیار کهنی برخوردار است که همین امر باعث گشته تا روستاها و آبادی‌های زیادی در کنار آن رشد کنند. روستای جولادک نیز جزو دسته میباشند که در قسمت جنوبی دره الموت، دقیقا در خط قبله قلعه حسن صباح و در ارتفاع 1800 متری از سطح دریا قرار گرفته است. روستای جودلاک از شمال با روستای ترکان و آفتابدر، از جنوب با روستای برک، از شرق با دره میانن و فیشان و از غرب با روستای شورستان و جوتان همسایه است، ضمنا اگر حدود یک ساعت به سمت شمال غربی این روستا حرکت کنید به دریاچه اوان خواهید رسید.
آب همواره یکی از نیازهای اولیه بشر برای زیستن بوده و هست. در این میان یافتن آب آشامیدنی درجه یک و گوارا کمی سخت و دشوار بوده اما اگر به روستای جولادک سفر کنید پیدا کردن آن چنان سخت هم نخواهد بود. آب آشامیدنی آن درجه یک بوده و حقیقتا با بهترین آب معدنی‌های ایران برابری میکند.
این روستا به دلیل جغرافیا خاص خود دارای مزارع و محله‌های بسیار متفاوتی است که هریک دارای نام و نشان مختلف با گویش خاص محلی است که عبارت است از: جیر محله (پايين محله)، جویر محله (بالا محله)، اینور محله و آنور محله (محله‌های شرقی و غربی) و مزارع آن شامل جير دشت ( دشت پایین)، پس نو، ارماز، خرمن پس، خرابکند، چابن، الوبن، کولک سر، دیمیان، کل جاری دشت، کمری سر، آندست، منار، بزم، ورگ زمين ، جیراوک، جویراوک، پسین چال، پسین دری سر، دوهزار، شالان، کله بن، آلبالو جنگل، کله سر، چاکان ،لجنین، خانم چال، سردشت ،کنگرخانی، کبول غار (کبود غار) ،سرخانی، چاشت خوران و مالان پشته است که تماما کوهستانی و کوهپایه هستند و بصورت دیم و اندکی آبی کشت میشده‌اند.
روستای جولادک
در گذشته‌ای نچندان دور از قسمت بالای روستا ترکان تا ابتدای روستای یرک تماما زیر کشت گندم میرفت و بوی گندم عطر خاصی را در هوای این منطقه پخش میکرد. روستای جولادک نیز همانند سایر روستاهای منطقه الموت قزوین گندم، جو، نخود، عدس، یونجه، گردو، گیلاس، آلبالو، زالزالک، گچ، انگور، سنجد، سیفجات و علوفه برای دام و لبنيات و عسل است. از صنایع دستی روستای جولادک میتوان به نمدزنی، توری بافی، جاجیم بافی، جوراب پشمی و شالگردن اشاره کرد که بیشتر برای مصرف داخلی خود روستا تولید میشود.
بدون شک هر جای ایران که سفر کنید با موجی از محبت و مهمان نوازی ساکنین مواجه خواهید شد که روستای جولادک از این قائده مستثنی نیست. از روزگاران دیرین سادگی، محبت و میهمان نوازی تمامی مردم الموت به خصوص اهالی روستا جولادک زبان زد خاص و عام است. از همه این‌ها که بگذریم اخت فرهنگی اهالی این روستا ریشه قوی و بلند مدت دارد، در صورتی که شاید تصور کنید فاصله زیاد این روستا تا مرکز شهر، آن‌ها را از مسائل روز دور نگه داشته اما اینطور نیست.
