همه تهران را به شلوغی بیش از حد، ترافیک و سروصدای فراوان می‌شناسند اما دشت لار نگینی است که استان تهران مدیون آن است. پارک ملی لار بی هیچ چشم‌داشتی سفره‌ای پر از گل شقایق را بر زمین پهن کرده تا به گردشگرانی که از راه‌های دور و نزدیک به دیدن آن میآیند حس خوبی داشته باشند.
دشت شقایق لار به دلیل حیات وحش غنی از سال ۵۴ به عنوان پارک ملی ثبت شده و از سال ۶۱ نیز به مناطق حفاظت شده تبدیل شده که در کنار کوه دماوند منظره‌ای خیره کننده را پدید آورده است. اگر به سمت شمال منطقه حرکت کنید به کوه‌های شهرستان نور و جنوب به منطقه لواسانات میرسید.
خوشبختانه دشت لار مسکونی نیست و هیچ ساخت و سازی در آن شکل نگرفته، بنابراین طببعت این منطقه همچنان زیبا و پابرجاست. تنها ساکنان این منطقه را در فصول گرما میتوان دید که به عشایر دشت لار معروف هستند و ییلاق خود را در این منطقه زیبا و خوش آب و هوا می‌گذرانند.
خوش آب و هوا مثل منطقه دشت لار
مساحت منطقه حفاظت شده لار حدود ۷۳۵۰۰ هکتار برآورد شده که از ابتدای بهار تا ۱۵ خرداد به دلیل زاد و ولد حیوانات به هیچ عنوان امکان تردد با خودرو وجود نخواهد داشت. در این محدوده زمانی برای رسیدن به اولین نقطه دسترسی آب سد باید ۲ کیلومتر پیاده‌روی کنید. کیلومتر پنجم به رودخانه دلیچای، کیلومتر دهم به رودخانه سفید و کیلومتر بیستم به پست انتهایی تفرجگاهی انتهای سد خواهید رسید.
گونه‌های جانوری و پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده لار
وسعت زیاد و منطقه خاص جغرافیایی دشت لار باعث شده تا پوشش گیاهی متنوع و گونه‌های جانوری بسیاری در این مکان زندگی کنند. از مهمترین این جانوران ماهی قرل‌آلای خال قرمز که اگر ماهیگیری خوبی باشید به وفور در رودخانه و سد یافت میشود؛ این درحالی است که این ماهی جزو نادرترین آبزیان به شمار میرود.
عقاب طلایی جزو صدگونه پرنده‌ای است که در دشت لار سکنی گزیده است. از جمله گونه‌های جانوری دیگر این منطقه میتوان به بز کوهی، افعی البرزی، افعی دماوندی، مارمولک، بزمچه، گرگ، روباه، خرس قهوه‌ای، پلنگ، گراز، قوچ، آهو، موش صحرایی، شهباز، کبک و خفاش اشاره کرد. از جمله حشرات این منطقه نیز میتوان به عقرب زرد، سرگین غلتان، سنجاقک و پشه آبرو اشاره کرد.
از مهمترین پوشش گیاهی دشت لار گل‌های شقایق وحشی است و تعدد آن به قدری است که گردشگران این منطقه را با نام دشت شقایق لار هم شناخته میشود اما به طور کلی پوشش گیاهی علفزار است، اگرچه به دلیل چرای بی‌رویه دام در این سال‌های اخیر تغییراتی در آن ایجاد شده است.
لذت ماهیگیری در رودخانه‌های لار
شاید برایتان جالب باشد که بدانید اولین تجربه ماهیگیری من به همین دشت لار مربوط میشود. روزی که اولین ماهی قزل‌آلای خال قرمز را صید کردم را فراموش نمی‌کنم. به هرحال فصل ماهیگیری از اول خرداد شروع شده و تا اواخر شهریور ادامه خواهد داشت و به مجور مربوطه نیاز خواهید داشت که در واحدهای محیط زیست قوشخانه، پلو و دلیچای صادر می‌گردد.
دسترسی به دشت لار از چه طریقی امکان‌پذیر است؟
برای رسیدن به زیبایی‌های بی‌حد و حصر دشت لار ۴ مسیر پیش روی شماست که بستگی به موقعیت مکانی خود می‌توانید یکی از آن‌ها را انتخاب کنید.
- مسیر اول از گردنه ایرا لواسان آغاز میشود که تا پاسگاه محیط‌بانی قوشخانه ادامه می‌یابد و در نهایت از ورودی جنوبی پارک سر در میآورد. مسیر کاملا به صورت آسفالته است و برای رسیدن به ابتدای جاده باید پس از خروج از لواسان پس از گذر از برگ جهان و نیکنام ده مسیر را ادامه دهید. البته دسترسی از مسیر جاجرود با عبور از سد لتیان و گذشتن از نیکنام ده نیز به سادگی امکان‌پذیر است.
- مسیر دوم از جاده آبعلی است که از مسیر سه راهی پلور تا ورودی شرقی پارک ملی لار ادامه می‌یابند و مسیر تماما آسفالته است.
- مسیر سوم از طریق روستای گرمابدر در نزدیکی فشم است که بیشتر مورد استفاده دادمداران بومی و عشایر است. اگر مسر به استفاده از این مسیر هستید باید از پاسگاه شکاربانی گرمابدر مجوز مربوطه را اخذ نمایید.
- مسیر چهارم را میتوان طبیعی‌ترین آن‌ها دانست، چراکه تماما مالرو است و با خودرو معمولی شاید کمی به دردسر بیافتید. این مسیر از طریق روستای افجه لواسان کوچک آغاز شده و در طول مسیر از تفرجگاه دشت هویج افجه لواسان گذر خواهید کرد و در نهایت به گردنه افجه به شم خواهید رسید که در میان محلی‌ها به لار کوچک یا لار خشک یا قُلقُلک معروف است.
بهترین فصل برای بازدید از پارک ملی لار
در یک کلمه بهار! با بارش‌ها و رشد گیاهان، این منطقه تبدیل به بهشتی میشود که تماشای آن هرکسی را به وجد میآورد. این زیبایی در اردیبهشت نیز به اوج خود میرسد.